In 1942 kocht een speciaal daarvoor opgerichte stichting in overleg met de gemeente Vught een overblijfsel van het landgoed Ouwerkerk. Het ging om een perceel van iets minder dan 7.000 m2 en de bedoeling was om hier een begraafplaats aan te leggen. De gemeente had daarvoor dan ook al haar instemming verleend.
De begraafplaats was van oorsprong bedoeld voor inwoners van Vught die lid waren van één van de erkende protestantse kerkgenootschappen, dan wel van protestantse huize waren. In sommige gevallen werd ook toestemming gegeven om inwoners uit andere plaatsen een graf te bieden. De stichting zorgt anno 2023 nog steeds voor de begraafplaats. De band met de hervormde gemeente (thans Protestantse gemeente Vught) is er nog, maar de stichting staat nu geheel op zichzelf. Het bestuur heeft begin 2025 besloten om de begraafplaats open te stellen voor alle inwoners van Vught, of familieleden van hen die er zijn begraven.
Op de bovenstaande foto is de plattegrond van de begraafplaats te zien. Deze plattegrond is met grote zorgvuldigheid samengesteld. Als u op de foto klikt wordt deze in het groot weergegeven. Voor meer informatie of vragen kunt u altijd contact opnemen
Het landgoed Ouwerkerk wordt al rond 1725 genoemd en het is bekend dat er in 1773 een landhuis stond met ten westen daarvan een fors park. In 1803 kwam het landgoed in handen van de familie Martini. Mr. Hendrik Bernhard Martini (1768-1848) liet het bestaande landhuis afbreken en bouwde ter plekke een nieuw huis in Italiaanse stijl. In de noordwestelijke hoek liet Hendrik Bernhard in 1813 een grafkelder bouwen. Daar werd in datzelfde jaar de tweede echtgenote van Hendrik Bernhard bijgezet. Het landgoed werd in de loop der jaren steeds verder uitgebreid met aangrenzende landerijen. In 1820 werd op het landgoed een boerderij-landhuis gebouwd met de naam Piacenza. Dit gebouw zou later het hoofdgebouw van het landgoed worden. In 1822 werd Hendrik Bernhard in de adelstand verheven en hij mocht zich vanaf dat moment jonkheer Martini van Ouwerkerk noemen. In 1823 werd de kersverse jonkheer lid van de Eerste Kamer. Toen Hendrik Bernhard in 1848 overleed, had hij al drie eerder overleden echtgenotes in de grafkelder bijgezet. Hijzelf is ook in de kelder bijgezet. Of er nadien nog telgen uit de familie bijgezet zijn in de kelder is niet bekend. Lees meer over het landgoed op de website van Stichting Dodenakkers
